Κάνει μια ψύχρα απόψε που με αρρωσταίνει κι έχω χαθεί στης πολιτείας τα στενά, εσύ κοιμάσαι σε μια θάλασσα αφρισμένη κι εγώ βουλιάζω κάθε νύχτα στη στεριά. "Αυτή η άνοιξη καθόλου δε μ' αγγίζει" μου λεγες πέρσι τέτοιο βράδυ σκεφτική ύστερα άρχισε η ματιά σου να ραγίζει και σαν τρελός σε κυνηγούσα στη βροχή. Στη Λεωφόρο σε ζητώ και στη Βικτώρια κι από το στέκι μας περνάω το παλιό, ξέρεις καλά πως πια δεν έχω περιθώρια, ξέρω καλά πως θα σαλτάρω αν δε σε βρω. Σ' ένα μπαράκι με προκάει ενας πιωμένος, μου λέει πως ψάχνει από κάπου να πιαστεί κι εγώ ξεκάρφωτος μαζί και καρφωμένος του λέω με στυλ, πως είναι όμορφη η ζωή. Μια πεταλούδα στη γωνιά χαμογελάει, κερνάει τσιγάρο μα πουλάει τη φωτιά. Ο αστυφύλακας ταυτότητα ζητάει, μα εγώ την ψάχνω απ' τα δεκαεννιά. Τώρα γυρίζω σε μια στέπα χιονισμένη, ένας ροζ πάνθηρας που τρέμει και πεινά. Ένα σου γέλιο με χτυπάει και μ' ανασταίνει κι όλα τα δίνω για να σμίξουμε ξανά. Κάνει μια ψύχρα που τρυπάει και αρρωσταίνει, έξω η νύχτα με τραβάει απ' τα μαλλιά. Εσύ κοιμάσαι σε μια θάλασσα αφρισμένη, κι εγώ βουλιάζω κάθε νύχτα στη στεριά. Κάνει μια ψύχρα απόψε που με αρρωσταίνει. | There's a breeze out tonight that sickens me I've lost myself in the city's narrow streets You're sleeping upon a frothy sea While I sink every night on dry land "This spring doesn't move me at all" You'd told me last year, thoughtfully, on a night like this Then your gaze started to crack And I was chasing you like crazy through the rain I look for you by the boulevard and Victoria I pass by our old haunt You know very well I'm well over the edge I know very well that I'll flip if I don't find you Some drunk bumps into me in some bar He tells me he's looking for something to hold on to And I, sober and piss drunk at once Tell him with style that life is beautiful A butterfly at the corner smiles at me She's giving away a cigarette but charging for the fire The policeman is asking for identity But I'm searching for it since nineteen Now I'm wandering on a snowy steppe A rose panther, trembling and hungry One smile from you knocks me out and resurrects me And I'd give everything for us to meet again There's a breeze out that pierces and sickens Outside the night is dragging me by the hair You're sleeping upon a frothy sea While I sink every night on dry land There's a breeze out tonight... that sickens me |
неделя, 30 октомври 2011 г.
Βικτώρια
Абонамент за:
Коментари за публикацията (Atom)
Няма коментари:
Публикуване на коментар