Το πολλαπλό σου είδωλο

Συχνάζεις στο "Μικρό καφέ" κι εγώ στη Μυροβόλο έτσι που όσο κι αν θέλουμε ποτές δε θα ιδωθούμε Εγώ ξυπνάω απ' τις εφτά κι εσύ το μεσημέρι κι όταν τινάζω τα χαλιά στο βόλεϊ πάντα τρέχεις Στην παμπ πηγαίνεις στις εννιά κι εγώ έντεκα με μία έτσι που όσο κι αν θέλουμε ποτές δε θα ιδωθούμε Μα πού θα πάει ο καιρός κι οι βουρλισμένοι χρόνοι θε να 'ρθει κάποιο σούρουπο ξανά ν' ανταμωθούμε

You frequent the little café and I the Myrobolo and the way we are taking things, we will never meet Me, I am up from seven o'clock, and you, you don't rise till noon and while I beat the carpets, you always run off to the volley-ball. You go to the pub at nine, and I from eleven to one, and the way we are taking things, we will never meet But where will time go, and the spinning years? God, let some evening come when [you and I] meet again.