Θα περπατήσω μοναχός κι αυτό το βράδυ μήπως και βρω της λησμονιάς σου το νερό και σε υπόγεια σκοτεινά θα βρω σημάδι μ' ένα ποτήρι ως της αυγής τον πανικό Τσιγάρο ατέλειωτο βαρύ η μοναξιά μου μοιάζει γυναίκα κουρασμένη απ' το δρόμο ρίχνει το γέλιο της και κάθεται κοντά μου κερνάει τα επόμενα και με χτυπάει στον ώμο Σ' ένα ποτήρι με φυτίλι αναμμένο βλέπω τα μάτια σου και κλαίω σιωπηλά και το μυαλό μου που είναι πάλι θολωμένο στριφογυρνά των τραγουδιών σου τη θηλιά Τσιγάρο ατέλειωτο βαρύ η μοναξιά μου μοιάζει γυναίκα κουρασμένη απ' το δρόμο ρίχνει το γέλιο της και κάθεται κοντά μου κερνάει τα επόμενα και με χτυπάει στον ώμο | This evening too I will walk alone hoping to find the water of forgetfulness - to forget you and, in dark underground places, I'll find a sign with a glass until the panic of dawn Cigarette without end - the weight of my loneliness - it's like a woman coming in tired off the streets she lets loose her laugh and sits down beside me she stands the next round and hits me on the shoulder In a glass with a burning fuse I am seeing your eyes and crying silently and my mind, which is muddled again, is whirls round the noose of your songs Cigarette without end - the weight of my loneliness - it's like a woman coming in tired off the streets she lets loose her laugh and sits down beside me she stands the next round and hits me on the shoulder |
събота, 29 октомври 2011 г.
Τσιγάρο ατέλειωτο
Абонамент за:
Коментари за публикацията (Atom)
Няма коментари:
Публикуване на коментар