Ανάθεμά σε θάλασσα

Ανάθεμα σε θάλασσα που κάνεις ώρες-ώρες να κλαίνε χήρες κι ορφανά και μάνες μαυροφόρες Στο Τούνεσι, στη Μπαρμπαριά, μας έπιασε κακοκαιριά Αναθεμά σε θάλασσα κανένα δεν αφήνεις λεβέντες παίρνεις διαλεχτούς και πίσω δεν τους δίνεις Στα αγριεμένα κύματα στη μαύρη αγκαλιά σου του κόσμου πήρες τα παιδιά και τα 'κανες δικά σου

Curse be on you the damned sea from time to time you make orphans and widows to weep and mothers black to dress in In Tunis the Berbery coast A bad storm fell in our course Curse be on you the damned sea alone you leave not one of them you pick selected lads and chose and never you return them In the wild untamed waves in your black bottomless hold children you snatched of the world to make yours in the deep cold